هر آنچه که باید درباره مسابقات فرمول E بدانید!

مسابقات فرمول E با فرمول یک چه تفاوتی دارد؟

شاید هنوز اصطلاح فرمول E به گوشتان نخورده باشد. برعکس مسابقات فرمول یک که بسیار شناخته شده است، این مسابقات هنوز به اندازه کافی شناخته شده نیست. فرمول E به‌عنوان آینده الکتریکی مسابقات اتومبیل‌رانی نام‌گذاری شده است.

فرمول ای (Formula E) یک کلاس از مسابقات اتومبیل‌رانی است که توسط فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (FIA) سازمان‌دهی می‌شود.

سری مسابقات (فرمول E)

ایده این سری از مسابقات در سال ۲۰۱۱ مطرح شد و برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۴ در شهر پکن افتتاح شد. آلخاندرو آگاگ(Alejandro Agag) بنیان‌گذار و مدیر هلدینگ فرمول ای است. در این سری از مسابقات ۱۲ تیم، هرکدام با دو راننده و اتومبیل‌های مسابقه‌ای الکتریکی، به رقابت می‌پردازند. در ادامه به بررسی این مسابقات جذاب می‌پردازیم، با هم‌تایر همراه باشید.

اگر بخواهیم روراست باشیم فرمول یک بزرگ‌ترین “فرمول” یا “سری” مسابقات اتومبیل‌رانی است. تفاوت اصلی بین فرمول E و فرمول 1 این است که فرمول ای مسابقاتی با خودرو های کاملاً الکتریکی است، درحالی‌که فرمول یک مسابقات اتومبیل‌رانی خودرو های هیبریدی را با موتورهای احتراق داخلی با سوخت‌های فسیلی را به نمایش می‌گذارد. اولین فصل از فرمول یک در سال 1950 برگزار شد، درحالی‌که فرمول E اولین‌بار در سال 2014 برگزار شد.

در واقع تنها تفاوت مسابقات فرمول ای با بسیاری از رقابت‌های اتومبیل‌رانی سطح اول جهان، این است که در این مسابقات به‌جای خودروهای مسابقه‌ایِ شناخته شده، از خودروهایی با موتور الکتریکی استفاده می‌شود. البته که فرمول ای هنوز از لحاظ گستردگی، اسپانسرینگ و محبوبیت به‌پای فرمول یک نمی‌رسد. اما این به معنای آینده‌دار نبودن آن نیست. تمرکز این مسابقات عموماً روی صنعت برق خودرو، کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن و معرفی سیستم‌های هیبریدی و الکتریکی است. مسابقات فرمول E در مسیرهای خیابانی در شهرهایی مانند نیویورک، پاریس، رم، زوریخ و هنگ‌کنگ و حتی درعیه «عربستان» برگزار می‌شود. مسابقات در پیست‌های خیابانی موقت در مراکز شهر انجام می‌شود و که طول هر مسیر به طور متوسط ۱٫۹ تا ۳٫۴ کیلومتر است.

امّا چرا (فرمول E) ؟

دلیل اصلی برگزاری این سری مسابقات که سبب شده کمپانی‌های بزرگ راغب شوند و روی آن سرمایه‌گذاری کنند، استفاده از فناوری‌های نوین الکتریکی فرمول E در خودروهای شهری است. موتورهای الکتریکی که قریب به ۵۰ دقیقه تحت فشار سنگین کار می‌کند، می‌تواند بستر مناسبی برای آزمایش توسعه‌ی فناوری موتورهای برقی برای استفاده درون شهری و روزمره باشند. البته که برخی فناوری‌های مورد استفاده در خودروهای شهری امروز مثل: توربوشارژ، ABS، کنترل کشش، تعلیق منطبق‌شونده، گیربکس‌های Seamless «یکپارچه» و غیره، همگی از دنیای فرمول یک وارد دنیای خودروسازی تولید انبوه شده‌اند.

همه رانندگان فرمول E با خودروهایی مشابه، با باتری‌ها و لاستیک‌هایی یکسان رقابت می‌کنند؛ پس رقابت بسیار نزدیک‌تر و مهیج‌تر از فرمول یک است. این رقابت جذاب و مسیر فشرده به این معنی است که رقابت تنگاتنگی وجود دارد، برخوردهای جالب و منظمی وجود دارد، و هر مسابقه در یک مسیر جدید برگزار می شود و این پتانسیل را دارد که مدعیان جدیدی داشته باشد. همچنین، برعکسِ فرمول یک که هزینه ورودی بسیار بالایی دارد و آخر هفته‌ها برگزار می‌شود، فرمول E مسابقات خود را در یک پیست تعیین خط که به آن “SuperSport” «سوپر اسپرت» گفته می‌شود و همه مسابقات در یک روز هستند، برگزار می‌کند.

شماییِ که در حال تماشای مسابقات هستید می‌توانید به طرز مهیجی درگیر مسابقه شوید! چندین جنبه تعاملی در فرمول E وجود دارد. مثلاً: «FanBoost» که در آن به راننده موردعلاقه خود به‌صورت آنلاین رأی می‌دهید و آنها می‌توانند پنج ثانیه افزایش قدرت دریافت کنند. در فاز حمله، رانندگان باید ماشین خود را مسلح کنند و سپس، هنگامی که از یک منطقه فعال‌سازی خاص در مسیر عبور می‌کنند، 35 کیلووات قدرت باتری اضافی دریافت می‌کنند تا برای چند دور به آن‌ها کمک کند.

آشنایی اجمالی با خودروهای (سری E)

هر تیم در فرمول ای دارای یک ماشین اختصاصی است، که از لحاظ فنی با بقیه ماشین ها مشابه است. مهندسی تیم و استعداد رانندگی، دست بالا را دارد و هر تیم دارای اسپانسرهای منحصر به خود است.

جدیدترین خودروهای فرمول E به حداکثر سرعت 280 کیلومتر در ساعت می‌رسند، در مقایسه با خودروهای فرمول یک که به سرعت 397 کیلومتر در ساعت می‌رسند. با مقایسه شتاب آن‌ها، خودروهای فرمول E می‌توانند در 2.8 ثانیه از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت برسند و در فرمول یک در 2.6 ثانیه به همان سرعت می رسند. همچنین این خودروها از لحاظ ظاهری تفاوت خاصی با ماشین های فرمول 1 ندارند، دقیقا با همان چرخ های باز و پهن و بدنه یکشیده و قوس دار طراحی شده اند. مهم ترین تفاوت خودروهای فرمول E این است که خودرو با دو موتور الکتریکی تغذیه میشود که توسط یک باتری در وسط خودرو انرژی شان تأمین می‌شود.

اگر نگران این هستید که از صدای گوش نواز ماشین های فرمول یک محرومید باید بگوییم که 80 دسی بل صدای تولیدی آنها هم میتواند ترشح آدرنالین خون شما را سر ذوق بیاورد. مسیر های تنگ خیابان به این معنی است که شما مداوما صدای جیغ ترمز و لاستیک را می شنوید، زیرا رانندگان خودروها را با سرعتی دیوانه وار میرانند.

امتیازات و تیم های (فرمول E)

فرمول E از سیستم امتیازدهی مشابهی مثل سایر سری مسابقات پیروی می‌کند. برنده مسابقه 25 امتیاز، دومی 18 امتیاز و سومی 15 امتیاز می گیرد. ده نفر اول همگی امتیاز میگیرند و نفر دهم فقط 1 امتیاز کسب می کند. در مجموع ده تیم مسابقه می دهند که هر کدام دو راننده دارند. تیم‌های مسابقه‌ای مستقل و خانوادگی وجود دارند که شاید نامشان را نشنیده باشید. اما تولیدکنندگان بزرگ :مرسدس بنز، آئودی، پورشه، بی‌ام‌و، نیسان، جگوار، سیتروئن (DS) همگی در فرمول E مشارکت دارند.

قیمت بلیط مسابقات حدود 55 یورو است. «چیزی حدود قیمت 10 عدد پیتزا !». اما گاهی اوقات می توانید مسابقه را در نقاط دیگر اطراف پیست به صورت رایگان تماشا کنید. بلیط ها را باید از طریق سایت اختصاصی بلیط فرمول E بخرید.

Jaguar-E-car

جمع بندی

فکر کردن به 10 سال آینده الهام بخش است. اگر فرمول E به اصلاح فناوری الکترونیکی خود به موازاتِ سرعت همتای خود یعنی فرمول یک ادامه دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر هردو باهم ترکیب شوند، آینده هر دو سری فرمول 1 و فرمول E شگفت انگیز است. فرمول E دیگر یک میدان برای تیم‌های مستقل نیست. خودروسازان مطرح جهانی نیز یک به یک به این سری مسابقات الکتریکی علاقه نشان داده‌اند؛ بنابر اعلام دولت‌های بریتانیا و فرانسه از سال 2040، فروش خودروهای سواری و ون‌هایی که فقط احتراق داخلی دارند، ممنوع خواهد شد. بعد از اعلام این خبر نگاه ویژه‌ای متوجه فرمول E شده است.

مدیر ارشد مسابقات آلخاندرو آگاگ:

اگر قبلاً به من می‌گفتید که خودروسازان مطرح و صاحب‌نام در فرمول E حضور خواهند یافت من می‌گفتم شما دیوانه‌اید! اما این موضوع هم‌اکنون به واقعیت بدل شده است.

فرمول E اینجا برای رقابت با فرمول یک نیست و تیم‌های فرمول E در نهایت به دنبال در دست گرفتن کنترل کامل توسعه‌ی مجموعه باتری خواهند بود که این امر باعث سرعت بخشیدن ورود تکنولوژی‌های مسابقات به خودروهای تولیدی خواهد شد. همچنین خودروهای آن‌ها طوری طراحی نشده‌اند، که سریع‌ترین خودروهای جهان باشند؛ در عوض، هدف آن‌ها تسریع انتقال نیرو به حرکت الکترونیکی بدون آلایندگی است.